Ogłoszenia duszpasterskie

XXIII NIEDZIELA ZWYKŁA
Usłyszeliśmy głos Jezusa Chrystusa wzywający nas do pójścia za Nim, w Jego imię zebraliśmy się na niedzielnej liturgii. Jesteśmy gotowi, aby słuchać Jego słowa i karmić się Chlebem eucharystycznym. Ta decyzja niesie za sobą konsekwencje dla naszego życia : chodzi o to, by je prowadzić, naśladując we wszystkim Pana. Podczas sprawowania Eucharystii wejdźmy we wspólnotę z Nim i nawzajem ze sobą, aby odważnie pójść Jego śladem oraz kształtować naszą codzienność zgodnie z wyznawaną wiarą.

XXII NIEDZIELA ZWYKŁA

W dniu Pańskim gromadzimy się na Mszy świętej, gdzie Jezus Chrystus jest obecny pośród nas. Wraz z Nim stajemy przed Bogiem, naszym Ojcem, wspólnie z aniołami i świętymi, którzy żyją już w chwale niebios. Ponadto jednoczymy się ze wszystkimi, którzy wszędzie na świecie gromadzą się wokół Pana. To prawdziwe szczęście móc zająć miejsce w tej wielkiej społeczności, nawet jeżeli jest najniższe. Z radością i wdzięcznością uwielbijmy naszego Gospodarza w Jego własnym domu.

Czy będziemy zbawieni? Kto dostąpi Królestwa niebieskiego? Czy te pytania mają dziś dla nas znaczenie? A może jest dla nas oczywiste, że tam będziemy? Dążenie człowieka do zaplanowania i zabezpieczenia się na przyszłość nie ma racji bytu w sprawach wiary, która stanowi ciągłe zadanie wchodzenia w relacje z Bogiem i ludźmi. Z tą świadomością gromadzimy się na niedzielnej Mszy świętej. Jesteśmy pełni radości z powodu obietnicy Jezusa, że przy stole w Królestwie Bożym zasiądą ludzie ze wszystkich stron świata. Mamy nadzieję, że dla nas jest tam przygotowane przez Pana miejsce.

XIX NIEDZIELA ZWYKŁA
Nie bój się mała trzódko ! - te słowa pocieszenia płynące od Jezusa wydają się bardzo adekwatne do naszych czasów. Na tym świecie niejedna wspólnota wyznawców Chrystusa była i jest często bezbronną mniejszością. Jednakże do wierzących należy przyszłość Królestwa Bożego, dlatego, że oni w pełni pojmują świat tu i teraz. Radosne oczekiwanie, a nie pełne lęku zmartwienie, jest znakiem rozpoznawczym wspólnoty chrześcijańskiej. Również dzisiejsza niedziela to czas czuwania i bycia gotowym na powtórne przyjście Pana.

XVII NIEDZIELA ZWYKŁA
Bywa, że mamy kłopot z praktykowaniem modlitwy. Z uczniami Jezusa było podobnie, skoro prosili : Panie naucz nas się modlić. Za wzór Jezus podał im słowa modlitwy Ojcze nasz .Bóg jest naszym Ojcem żyjącym nie gdzieś w oddali, ale jest bliżej nas niż my samych siebie ( św. Augustyn ). To Jemu mamy okazję całkowicie się powierzyć ze wszystkimi troskami, lękami i problemami. Skorzystajmy z Jezusowego zaproszenia i zapewnienia: Proście, a będzie wam dane.

XVI NIEDZIELA ZWYKŁA

Wszyscy potrzebujemy czasu na refleksję oraz regenerację ciała i umysłu. Codziennie bowiem pochłania nas mnóstwo spraw, musimy spełnić wiele oczekiwań, niejednokrotnie w stresie i pośpiechu. Uczestnicząc w liturgii mamy okazję zastanowić się nad tym, co istotne w życiu i znaleźć spokój, gdyż przychodzi do nas kochający Bóg. Powierzmy Mu siebie w czasie sprawowanej Eucharystii. On pragnie obdarzyć nas radością i pokojem, a także wskaże to, co rzeczywiście jest dla nas konieczne. Zatem mamy szansę, by w spotkaniu z Panem znów w pełni odnaleźć siebie i na nowo odkryć sens życiowego powołania.

XV NIEDZIELA ZWYKŁA
Podczas ferii i urlopów wielu ludzi ma możliwość poznawania innych krajów i odmiennych kultur, spotykania nowych ludzi. Pewne sprawy i zwyczaje istniejące w obcych stronach, mogą wydawać się dziwne. Czy ludzi, których spotykamy w nieznanych nam miejscach i obcych państwach, możemy nazwać naszymi bliźnimi ? Bliźni to nie tylko przyjaciel czy życiowy partner, krewny czy znajomy; bliźnimi nie są jedynie mieszkańcy mojej miejscowości lub osiedla. Bliźnim jest każdy, kogo spotykam, zwłaszcza człowiek oczekujący pomocy. Teraz spotykamy się z Jezusem Chrystusem w Jego słowie i podczas świętej Uczty. Niech On doda nam sił, gdy na naszej drodze staną ci, którzy potrzebują naszej bezinteresownej miłości.

XIV NIEDZIELA ZWYKŁA

Każdy człowiek pragnie pokoju, który nie jest rzeczywistością tego świata. Podczas każdej Mszy świętej zanoszona jest modlitwa o pokój, przekazujemy sobie znak pokoju, wreszcie rozsyłani jesteśmy słowami : Idźcie w pokoju Chrystusa. Jezus Chrystus pozostawił nam pokój jako swój testament : Pokój zostawiam wam, pokój mój wam daję. To pokój Boga, który przekracza wszelkie ludzkie pojmowanie. Jest on łaską i darem naszego Pana Jezusa Chrystusa. Tego pokoju powinniśmy doświadczać dzięki wierze i przekazywać dalej innym ludziom.

​XIII NIEDZIELA ZWYKŁA

Jako uczniowie Jezusa, jesteśmy powołani do współtworzenia królestwa Bożego. Podążając śladami naszego Mistrza, możemy odczuwać zmęczenie i zniechęcenia, dlatego nieustannie powinniśmy odnawiać nasz osobisty wybór. Historia powołania nigdy się nie kończy. Uczestnictwo we Mszy świętej jest znakiem naszej gotowości do nieustannego kroczenia za Panem. Chcemy słuchać Jezusa Chrystusa i opowiadać się za życiem w Jego królestwie.

XII NIEDZIELA ZWYKŁA
W rozmowach często pytamy się różnych ludzi: co sądzisz o tym czy innym zagadnieniu? Co myślisz o tej czy tamtej osobie? Wierzysz we wszystko, co ten lub tamta powiedział/a albo obiecał/a? Dzięki podobnym sondażom lepiej rozumiemy określone sprawy i odpowiednio budujemy relacje do innych osób. To samo odnosi się do pytania Jezusa: Za kogo Mnie uważacie? Domaga się ono odpowiedzi, które są tak różnorodne, jak ludzie wyrażający swoje subiektywne opinie. Gromadząc się na Eucharystii uwielbiamy Jezusa Chrystusa, który dla nas jest Mesjaszem, Synem Boga żywego.

UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY
W imię Trójcy Świętej - Ojca i Syna, i Ducha Świętego - zaczynamy każdą liturgię. Bóg objawia się w osobie Ojca, jest naszym Stworzycielem i źródłem naszego życia. Objawia się w obie Syna, który stał się Człowiekiem, naszym Bratem, abyśmy doświadczyli Jego miłości. Bóg objawia się również w osobie Ducha Świętego, by doprowadzić nas do pełnego poznania Boga; dodaje nam sił i odwagi do życia, wzbudza i podtrzymuje w nas ducha modlitwy i dziękczynienia, abyśmy mogli wyrazić nasze uwielbienie Bogu Trójjednemu.

​UROCZYSTOŚĆ ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO​
Zesłanie Ducha Świętego to od zarania chrześcijaństwa święto przełomu i przejścia. Otrzymawszy Ducha Świętego, młody Kościół otwiera się i rusza na cały świat. Uczniowie niegdyś wylęknieni, teraz przepełnieni są radością, wolni i gotowi do wyznawania swojej wiary. W tym zadaniu nic się nie zmienia, wciąż chodzi o odwagę i siłę świadectwa, aby do wszystkich ludzi dotarła prawda o Bożym zbawieniu.

​UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWSTĄPIENIA PAŃSKIEGO

Przed czterdziestu dniami obchodziliśmy uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego, a dziś przypada uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Podczas liturgii mszalnej słyszeliśmy o tym, jak Jezus ukazywał się swoim uczniom, rozmawiał z nimi i spożywał z nimi posiłki. Powołał ich na świadków swojego zmartwychwstania i posłał na cały świat. Dzisiaj wspominamy chwilę, kiedy Jezus przestał być widoczny dla swoich uczniów, ponieważ wstąpił do chwały niebieskiej. Nie odszedł jednak, lecz w inny sposób pozostaje obecny pośród nas. Posyła nam Ducha Świętego, spotyka się z nami w swoim słowie oraz podczas Najświętszej Ofiary. Nieustannie powinna nam towarzyszyć świadomość, że Jezus jest z nami przez wszystkie dni aż do końca świata.