XXIX NIEDZIELA ZWYKŁA
Każde liturgiczne spotkanie z Jezusem jest szansą i wezwaniem do oddawania czci należnej Bogu. Jest to zarazem czas , kiedy możemy prosić o to , aby na ścieżkach naszego codziennego życia skłaniał ku nam swe ucho i strzegł nas jak źrenicy oka. W duchu wiary chciejmy wsłuchiwać się w Boże słowo, które jest zawsze aktualne, wciąż ponadczasowe.

XXVIII NIEDZIELA ZWYKLA
Życie codzienne bywa czasem skąpane we łzach, przeniknięte smutkiem z powodu zła, dręczony rozmaitymi kłopotami. Utrudzeni i spragnieni Chleba Życia gromadzimy się przed naszym Stwórcą i Panem, który chce zaspokoić nękające nas potrzeby. Podczas sprawowania Uczty miłości pragnie otrzeć łzy z każdego oblicza, uzdrawiając głębię naszego serca oraz napełniając ją światłem swej łaski. W czasie liturgii zostaniemy umocnieni słowem Bożym i nakarmieni Ciałem Chrystusa.

XXVII NIEDZIELA ZWYKŁA
Jako latorośle zasadzone w Winnicy Pańskiej, gromadzimy się w 27 niedzielę zwykłą wokół Chrystusowego ołtarza, aby uwielbiać Boga Ojca za dar wybrania i prosić zarazem o łaskę potrzebną do naszego duchowego wzrostu. Jesteśmy powołani do potęgowania swojej wiary, aby wydawać owoce na miarę Bożych oczekiwań.

XXVI NIEDZIELA ZWYKŁA
Wszyscy jesteśmy słabi i grzeszni. Bóg jednak nie chce naszej śmierci, ale nawrócenia. Dlatego posłał na świat swojego Jednorodzonego Syna. Kroczenie drogą wyznaczoną przykazaniami Dekalogu nie jest łatwe, ale możliwe. Pan Jezus pragnie nas podczas Eucharystii umocnić w podążaniu do niebieskiego Jeruzalem, karmiąc swoim słowem i umacniając swoim Ciałem.