Ogłoszenia duszpasterskie

V NIEDZIELA WIELKANOCNA

W naszej codzienności często można spotkać wiele rzeczy, które mają znamię nowości. W ten sposób świat odwołuje się do pierwotnego oczekiwania człowieka, że nie wszystko musi być tak, jak do tej pory. Trudno się z tym nie zgodzić, skoro odnowa świata jest w pewnych momentach konieczna. Jako chrześcijanie wiemy, że nowości nie jesteśmy w stanie sprawić własną mocą, ostatecznie jest ona darem Boga. Uczestnicząc we Mszy św. nabieramy nowych sił życiowych, których źródłem jest Chrystus zmartwychwstały. On mówi do nas : Oto czynię wszystko nowe (drugie czytanie) oraz Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali ( Ewangelia). Oto zasada życia nowego stworzenia, a my wyznawcy Chrystusa, bierzemy na siebie odpowiedzialność za odnowę świata przez to, co mówimy, czynimy i kim jesteśmy.

​IV NIEDZIELA WIELKANOCNA - DOBREGO PASTERZA

W IV niedzielę wielkanocną Jezus jako Dobry Pasterz zaprasza nas do wspólnego spotkania Eucharystycznego. Stoimy przed mnóstwem rozmaitych ofert oraz możliwości i nie wiemy, na co się zdecydować. Czasami potrzebujemy kogoś, kto weźmie za rękę i wskaże właściwą drogę. Jezus Chrystus jest Dobrym Pasterzem. Jemu możemy zaufać , Jego śladem możemy pójść , pewni, że idzie przed nami. Prowadzi do pełni życia. pokazuje nam drogę miłości. Uwielbiajmy obecnego pośród nas Pana, który całej naszej rodzinie Bożej daje poczucie bezpieczeństwa.

III NIEDZIELA WIELKANOCNA
Przed dwoma tygodniami świętowaliśmy Wielkanoc, a dzisiaj można odnieść wrażenie, iż szara codzienność zupełnie nas pochłonęła. To samo doświadczenie było obecne w życiu uczniów Pańskich. Niedługo po Wielkanocy powrócili do swoich dawnych zajęć, jednak ich nocny połów na Jeziorze Tyberiadzkim okazał się niepowodzeniem. Wtedy doświadczyli obecności Zmartwychwstałego, który powiedział im, co powinni czynić, a ich praca zaczęła przynosić oczekiwane efekty. Czy zauważamy obecność Jezusa Chrystusa w naszym życiu i pracy - Tego, który wskazuje, co mamy robić ? Jezus Chrystus jest pośród nas, ponieważ zgromadziliśmy się w Jego imię, uwielbiając Go w naszej wspólnej modlitwie.

II NIEDZIELA WIELKANOCNA - CZYLI MIŁOSIERDZIA BOŻEGO
Bóg ma miłosierdzie dla nas, ludzi - oto centralne orędzie drugiej niedzieli, która kończy czas oktawy Wielkanocy. Nieustannie odczuwamy w życiu, że jesteśmy zdani na miłosierdzie, ponieważ często zderzamy się z własnymi ograniczeniami, ponosimy klęski, jesteśmy rozczarowani i niezadowoleni. Czasami czujemy się bezsilni, zmęczeni, wypaleni. Jesteśmy bezradni, gdy nasza ziemska wędrówka dobiega końca. Miłosierdzie Boże dotknęło nas w Jezusie Chrystusie, abyśmy mieli życie. Niech ta prawda mobilizuje nas do uwielbienia Boga bogatego w miłosierdzie.

UROCZYSTOŚĆ ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO
Triduum Paschalne ma swój szczyt w Wigilii Paschalnej. To jest święto wszystkich świąt. Syn Boży wierny swemu posłaniu aż do śmierci, został przez Boga wskrzeszony do życia. Niepojęta miłość Boga Ojca zbawia nas, ludzi, poprzez ofiarę Jego Syna. Zostaliśmy przez Zmartwychwstałego powołani do życia. Pełni radości wyznajmy wiarę w Jezusa Chrystusa, który odkupił nas przez miłość, której dowodem jest śmierć i zmartwychwstanie.

NIEDZIELA PALMOWA - CZYLI MĘKI PAŃSKIEJ
Dziś Kościół obchodzi pamiątkę uroczystego wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy. Gałązkami palmowymi pozdrawiamy Chrystusa jako naszego Pana i Króla. Palmy kładziemy także na grobach naszych bliskich jako znak zmartwychwstania i życia. Łączymy się dzisiaj poprzez dzieje z rzeszami w Jerozolimie, które niegdyś witały Jezusa słowami :Hosanna Synowi Dawida ! Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie !

V NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

Przebaczenie popełnionej winy, pojednanie z Bogiem i z ludźmi - do tego jesteśmy wezwani szczególnie w czasie wielkiego postu. Jezus Chrystus zaprasza nas zwłaszcza dziś, by to czynić, przypominając o Bożym miłosierdziu względem grzeszników. Doświadczenie Bożego miłosierdzia uzdalnia nas samych do okazywania miłosierdzia innym; przekazujemy dalej to, co otrzymaliśmy.

IV NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

Raduj się, Jerozolimo - głosi antyfona na wejście liturgii 4 niedzieli wielkiego postu. Kieruje naszą myśl ku niebieskiemu Jeruzalem, w którym kiedyś wszyscy ludzie dobrej woli zamieszkają razem na zawsze. Jeruzalem to również ci, którzy są gotowi słuchać Pana Zastępów, ponieważ Jego słowo uznają za miarę swojego życia : ludzie gotowi do nawrócenia i postępowania zgodnie z wolą Boga, kierujący się miłością bliźniego. Do tego miasta jesteśmy zaproszeni przez Króla niebios. Jak ojciec z miłosierną miłością przyjmuje syna marnotrawnego i przebacza mu, tak samo nasz Ojciec w niebie przyjmuje nas i przebacza, abyśmy z żywą wiarą i szczerym oddaniem spieszyli ku nadchodzącym Świętom Wielkanocnym (tekst Kolekty).

III NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU
Świat i nasze życie są nieraz skomplikowane; coś nami wstrząsa, innym razem tracimy grunt po nogami. Wobec tych sytuacji pojawiają się pytania pełne wątpliwości: czy Bóg rzeczywiście istnieje ? Dlaczego dopuszcza tyle cierpienia ? Właśnie w takiej sytuacji słyszymy Jego zapewnienie, że o wszystkim wie, ludzkie cierpienie jest Mu bliskie i każe Mu działać. Bóg objawia się ludziom poprzez Mojżesza, którego posyła jako wyzwoliciela Izraelitów, podając swoje imię : Jestem, który Jestem - jestem Bogiem zawsze istniejącym, który jest tu i teraz, Zbawicielem i Wybawicielem. Objawia się przede wszystkim w Jezusie Chrystusie, naszym jedynym Odkupicielu, który jest obecny we wspólnocie zgromadzonej na sprawowanie liturgii. Otwórzmy nasze serca na słowo Dobrej Nowiny, zapewniające, że On jest.

II NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

Gromadząc się na liturgii eucharystycznej, przynosimy Bogu nasze życie z jego jasnymi chwilami dumy i radości, dzięki którym nabieramy nowych sił. Przynosimy także momenty smutku i próby, wypadki losowe i szarość dnia codziennego. W tych wszystkich doświadczeniach wspiera nas słowo Boże, które prowadzi nas po Bożych szlakach na ziemi. Dziękując Bogu za Jego obecność, uwielbiajmy naszego Pana poprzez wspólną modlitwę w czasie Mszy św.

I NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU
Począwszy od Środy Popielcowej zostaliśmy obdarowani czasem czterdziestu dni nawrócenia i pokuty, kiedy mamy postępować w rozumieniu tajemnicy Chrystusa i dzięki Jego łasce prowadzić święte życie (zob. Kolekta). Bowiem tak samo jak Jezus był kwestionowany i wystawiany na próbę, podobnie nasza wiara będzie podawana w wątpliwość i wystawiana na przeróżne pokusy współczesności. Orędzie Boże niosące wolność jest dla nas pomocą, żebyśmy wewnętrznie przygotowali się do świąt paschalnych i codziennie potwierdzali nasze życie świadectwem wiary.