Ogłoszenia duszpasterskie

V NIEDZIELA ZWYKŁA

Często zadajemy sobie pytania dotyczące naszego życia i sensu życiowego powołania. Odkrywamy, że nasze pojmowanie samych siebie, nasz los w istocie zależy od ludzi, z którymi przebywamy: w rodzinie, w pracy czy w innych obszarach życiowej aktywności. Natomiast jako chrześcijanie zastanawiamy się nad znaczeniem obecności Boga pośród nas. W Jezusie Chrystusie Bóg bezpośrednio zwraca się do ludzi i zbawczo ingeruje w naszą egzystencję. Pozwólmy, by Pan Bóg, obecny między nami mógł kierować naszą codziennością, prowadził nas po swoich ścieżkach.

​IV NIEDZIELA ZWYKŁA
Celebrując wspólnie Najświętszą Ofiarę, naszymi modlitwami bierzemy udział w służbie Bożej. Jednak jest to również służba względem drugiego człowieka. Bóg podczas tej świętej celebracji służy. Kiedy będziemy słuchać czytań Pisma świętego, wówczas Bóg nakryje dla nas stół Słowa. Podczas liturgii eucharystycznej poda nam swoje Ciało - chleb życia i swoją Krew - wino wesela : Bóg nakryje dla nas stół Eucharystii. Jego umiłowany Syn Jezus Chrystus obecny jest pośród nas i pragnie nas ubogacić.

III NIEDZIELA ZWYKŁA
Jako członkowie ludu Bożego gromadzimy się razem, aby słuchać słowa Bożego i posilać się Chlebem życia. Niestety, pomiędzy wyznawcami Chrystusa wciąż nie ma pełnej jedności. Ciągle doświadczamy bólu podziału, chociaż Pismo Święte jako Boża księga chrześcijaństwa została dana nam wszystkim. Mówi ona o spotkaniach z Jezusem, co stanowi fundament naszej wiary. Nasze wychodzenie na spotkanie z Nim, wspólna modlitwa i chęć pojednania, może doprowadzić do pełnego zjednoczenia. To jest ważna intencja, także po zakończeniu kolejnego Tygodnia modlitw o jedność chrześcijan.

II NIEDZIELA ZWYKŁA

W okresie Bożego Narodzenia uroczyście obchodziliśmy tajemnicę wcielenia Jezusa Chrystusa i Jego objawienie się ludziom. Uwielbienie i radość z powodu daru wspólnoty z Bogiem, rozbrzmiewa także w liturgii pierwszych niedziel okresu zwykłego. Każdy człowiek i wszystkie narody są zaproszeni do tego, by stanowić wielką rodzinę Boga i Jego dzieci być dla siebie nawzajem braćmi i siostrami. Niech nas w tym zadaniu wspomaga Boże błogosławieństwo, będące owocem uczestnictwa w Eucharystii.

ŚWIĘTO CHRZTU PAŃSKIEGO

W niedzielę po uroczystości Objawienia Pańskiego, świętujemy fakt Jezusowego chrztu w wodach Jordanu. Oba wydarzenia są ze sobą związane, gdyż chrzest także był objawieniem Chrystusa : Syn Boży objawił się publicznie i rozpoczął jawną działalność po długim okresie ukrytego życia w Nazarecie. Podczas chrztu udzielanego przez Jana Chrzciciela, Bóg przedstawił Jezusa jako swojego umiłowanego Syna i napełnił Go Duchem Świętym. Również my zostaliśmy ochrzczeni i staliśmy się członkami Kościoła Chrystusowego, córkami i synami Boga Ojca, powołanymi do składania świadectwa o Nim we współczesnym świecie. Z wdzięcznością wspomnijmy swój własny chrzest i uwielbijmy naszego Pana.

UROCZYSTOŚĆ OBJAWIENIA PAŃSKIEGO - TRZECH KRÓLI

Mędrcy ze Wschodu przybywają jako reprezentanci ludów pogańskich, aby złożyć pokłon Jezusowi - Królowi królów. Pismo święte zwraca uwagę, że przez chrzest wszyscy otrzymaliśmy godność królewską: Jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym. ( 1 P 2, 9 ). Mając świadomość naszej tożsamości dzieci Bożych, przyłączamy się do wędrówki trzech mędrców zdążających do Betlejem, by oddać cześć narodzonemu Synowi Bożemu.

ŚWIĘTO ŚWIETEJ RODZINY : JEZUSA MARYI I JÓZEFA
Dziś przypada święto Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Jozefa. Mamy naszą, polską tradycję świętowania Narodzenia Pańskiego w gronie swoich bliskich. Doskonale zdajemy sobie sprawę, że współczesna rodzina często musi stawić czoła potężnym zagrożeniom. Dobrze zatem, abyśmy raz jeszcze spojrzeli na wspólnotę Jezusa, Maryi i Józefa, która też przeżyła trudne sytuacje. Święta Rodzina z Nazaretu niech będzie dla nas przykładem pokonywania przeciwności losu siłą wiary i zaufania Bogu. Ufając że Bóg wspiera swoją miłością i towarzyszy również naszym rodzinom, uwielbijmy Pana Jezusa Chrystusa obecnego pośród nas w znakach świętej liturgii.

ODWIEDZINY DUSZPASTERSKIE - PLAN

W nadchodzących dniach będziemy sobie życzyć radosnych, pełnych pokoju świąt Narodzenia Pańskiego. Wyraża się w tym nasza tęsknota za pokojem w nas samych, w naszych rodzinach, w naszej Ojczyźnie i na całym świecie. Odczuwamy przy tym że własnymi siłami nie potrafimy zaprowadzić pokoju w sobie i naszym otoczeniu. Mamy więc Boże orędzie niosące pocieszenie. W duchu adwentowego oczekiwania wychodzi naprzeciw Ktoś, kto chce być z nami, kto działa w nas swoją mocą i kto jest prawdziwym pokojem. Uwielbiajmy obecnego pośród nas Jezusa Chrystusa znającego ludzkie tęsknoty, który obdarza świat pokojem i zbawieniem.

III NIEDZIELA ADWENTU
Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się ! Pan jest blisko ! (Flp 4, 4 - 5). Od wieków trzecia niedziela adwentu nazywa się Gaudete. Dzisiaj owo wezwanie do radości skierowane jest do każdego człowieka. Duch radości i pokoju może być fundamentem naszego życia we wszystkich codziennych troskach i kłopotach. Pan Bóg uzdalnia nas do rozpoznawania Jego woli oraz rozumienia naszego życia, które ma być pełne odpowiedzialności aż do dnia, kiedy Jezus Chrystus przyjdzie powtórnie.

II NIEDZIELA ADWENTU
Dzisiejsza liturgia słowa napełnia nas ufnością i kieruje wzrok ku przyszłości. Liturgia eucharystyczna jest objawieniem Bożej sprawiedliwości, miłosierdzia, radości i pokoju. To światło nadziei w świecie, gdzie ma miejsce tyle katastrof, wojen, dramatów i rozlega się sporo hiobowych wieści. Bóg jest naszą przyszłością, ponieważ jako zwycięzca śmierci i cierpienia, zapewnia nas : Wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże ( Łk 3, 6 ) . Doświadczamy łaski zbawienia już teraz, bowiem Jezus Chrystus obiecał nam swoją obecność, gdy gromadzimy się w Jego imię.

I NIEDZIELA ADWENTU
Rozpoczynamy adwentowy czas oczekiwania i przygotowania na przyjście Syna Bożego. Przygotujcie drogę Panu - usłyszymy w dzisiejszej liturgii słowa. On przybędzie nie tylko w tajemnicy swego wcielenia, ale także w dniu paruzji. Jesteśmy zaproszeni, aby poprzez modlitwę i zachowanie postawy czujności przygotowywać się na przybycie Boga, który ciągle przychodzi.

UROCZYSTOŚĆ JEZUSA CHRYSTUSA KRÓLA WSZECHŚWIATA

W ostatnią niedzielę roku liturgicznego przypada uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. On jest prawdą w słowie i czynie, zawsze opowiada się po jej stronie, nawet wtedy, gdy jest ona dla ludzi niewygodna i wymagająca. Jego królestwo nie ma ziemskich korzeni, ale jest darem nieba. Uczestnicząc w Eucharystii mamy świadomość bycia ludem Bożym, którego Chrystus jest Panem i Królem.

XXXIII NIEDZIELA ZWYKŁA
Liturgia ostatnich dni roku kościelnego, przypomina o przemijalności ziemskiego życia i rzeczach ostatecznych człowieka. Koncentrujemy uwagę na powtórnym przyjściu Chrystusa w dniu paruzji. Każdy udział w Eucharystii jest wyglądaniem naszego Odkupiciela, gdyż głosimy Jego śmierć, wyznajemy Jego zmartwychwstanie i oczekujemy Jego przyjścia w chwale. Uwielbiajmy obecnego pośród nas Jezusa, którego słowa nigdy nie przeminą.

XXXII NIEDZIELA ZWYKŁA
NARODOWE ŚWIĘTO NIEPODLEGŁOŚCI
Uczestnicząc w liturgii eucharystycznej, doświadczamy obecności pośród nas Jezusa jako Sługi. Całkowite otwarcie się przed Nim, przyjęcie Jego miłości, zawierzenie się Jemu we wszystkim, ma swoje konsekwencje dla kształtu naszej egzystencji. Oddając się Bogu, nie musimy z lękiem kurczowo trzymać się ziemskich dóbr albo polegać tylko na sobie. Naszą codzienność wiążemy z Jezusowym ofiarowaniem życia Bogu Ojcu.