Ogłoszenia duszpasterskie

XIX NIEDZIELA ZWYKŁA
Nie bój się mała trzódko ! - te słowa pocieszenia płynące od Jezusa wydają się bardzo adekwatne do naszych czasów. Na tym świecie niejedna wspólnota wyznawców Chrystusa była i jest często bezbronną mniejszością. Jednakże do wierzących należy przyszłość Królestwa Bożego, dlatego, że oni w pełni pojmują świat tu i teraz. Radosne oczekiwanie, a nie pełne lęku zmartwienie, jest znakiem rozpoznawczym wspólnoty chrześcijańskiej. Również dzisiejsza niedziela to czas czuwania i bycia gotowym na powtórne przyjście Pana.

XVII NIEDZIELA ZWYKŁA
Bywa, że mamy kłopot z praktykowaniem modlitwy. Z uczniami Jezusa było podobnie, skoro prosili : Panie naucz nas się modlić. Za wzór Jezus podał im słowa modlitwy Ojcze nasz .Bóg jest naszym Ojcem żyjącym nie gdzieś w oddali, ale jest bliżej nas niż my samych siebie ( św. Augustyn ). To Jemu mamy okazję całkowicie się powierzyć ze wszystkimi troskami, lękami i problemami. Skorzystajmy z Jezusowego zaproszenia i zapewnienia: Proście, a będzie wam dane.

XVI NIEDZIELA ZWYKŁA

Wszyscy potrzebujemy czasu na refleksję oraz regenerację ciała i umysłu. Codziennie bowiem pochłania nas mnóstwo spraw, musimy spełnić wiele oczekiwań, niejednokrotnie w stresie i pośpiechu. Uczestnicząc w liturgii mamy okazję zastanowić się nad tym, co istotne w życiu i znaleźć spokój, gdyż przychodzi do nas kochający Bóg. Powierzmy Mu siebie w czasie sprawowanej Eucharystii. On pragnie obdarzyć nas radością i pokojem, a także wskaże to, co rzeczywiście jest dla nas konieczne. Zatem mamy szansę, by w spotkaniu z Panem znów w pełni odnaleźć siebie i na nowo odkryć sens życiowego powołania.

XV NIEDZIELA ZWYKŁA
Podczas ferii i urlopów wielu ludzi ma możliwość poznawania innych krajów i odmiennych kultur, spotykania nowych ludzi. Pewne sprawy i zwyczaje istniejące w obcych stronach, mogą wydawać się dziwne. Czy ludzi, których spotykamy w nieznanych nam miejscach i obcych państwach, możemy nazwać naszymi bliźnimi ? Bliźni to nie tylko przyjaciel czy życiowy partner, krewny czy znajomy; bliźnimi nie są jedynie mieszkańcy mojej miejscowości lub osiedla. Bliźnim jest każdy, kogo spotykam, zwłaszcza człowiek oczekujący pomocy. Teraz spotykamy się z Jezusem Chrystusem w Jego słowie i podczas świętej Uczty. Niech On doda nam sił, gdy na naszej drodze staną ci, którzy potrzebują naszej bezinteresownej miłości.

XIV NIEDZIELA ZWYKŁA

Każdy człowiek pragnie pokoju, który nie jest rzeczywistością tego świata. Podczas każdej Mszy świętej zanoszona jest modlitwa o pokój, przekazujemy sobie znak pokoju, wreszcie rozsyłani jesteśmy słowami : Idźcie w pokoju Chrystusa. Jezus Chrystus pozostawił nam pokój jako swój testament : Pokój zostawiam wam, pokój mój wam daję. To pokój Boga, który przekracza wszelkie ludzkie pojmowanie. Jest on łaską i darem naszego Pana Jezusa Chrystusa. Tego pokoju powinniśmy doświadczać dzięki wierze i przekazywać dalej innym ludziom.

​XIII NIEDZIELA ZWYKŁA

Jako uczniowie Jezusa, jesteśmy powołani do współtworzenia królestwa Bożego. Podążając śladami naszego Mistrza, możemy odczuwać zmęczenie i zniechęcenia, dlatego nieustannie powinniśmy odnawiać nasz osobisty wybór. Historia powołania nigdy się nie kończy. Uczestnictwo we Mszy świętej jest znakiem naszej gotowości do nieustannego kroczenia za Panem. Chcemy słuchać Jezusa Chrystusa i opowiadać się za życiem w Jego królestwie.

XII NIEDZIELA ZWYKŁA
W rozmowach często pytamy się różnych ludzi: co sądzisz o tym czy innym zagadnieniu? Co myślisz o tej czy tamtej osobie? Wierzysz we wszystko, co ten lub tamta powiedział/a albo obiecał/a? Dzięki podobnym sondażom lepiej rozumiemy określone sprawy i odpowiednio budujemy relacje do innych osób. To samo odnosi się do pytania Jezusa: Za kogo Mnie uważacie? Domaga się ono odpowiedzi, które są tak różnorodne, jak ludzie wyrażający swoje subiektywne opinie. Gromadząc się na Eucharystii uwielbiamy Jezusa Chrystusa, który dla nas jest Mesjaszem, Synem Boga żywego.

UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY
W imię Trójcy Świętej - Ojca i Syna, i Ducha Świętego - zaczynamy każdą liturgię. Bóg objawia się w osobie Ojca, jest naszym Stworzycielem i źródłem naszego życia. Objawia się w obie Syna, który stał się Człowiekiem, naszym Bratem, abyśmy doświadczyli Jego miłości. Bóg objawia się również w osobie Ducha Świętego, by doprowadzić nas do pełnego poznania Boga; dodaje nam sił i odwagi do życia, wzbudza i podtrzymuje w nas ducha modlitwy i dziękczynienia, abyśmy mogli wyrazić nasze uwielbienie Bogu Trójjednemu.

​UROCZYSTOŚĆ ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO​
Zesłanie Ducha Świętego to od zarania chrześcijaństwa święto przełomu i przejścia. Otrzymawszy Ducha Świętego, młody Kościół otwiera się i rusza na cały świat. Uczniowie niegdyś wylęknieni, teraz przepełnieni są radością, wolni i gotowi do wyznawania swojej wiary. W tym zadaniu nic się nie zmienia, wciąż chodzi o odwagę i siłę świadectwa, aby do wszystkich ludzi dotarła prawda o Bożym zbawieniu.

​UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWSTĄPIENIA PAŃSKIEGO

Przed czterdziestu dniami obchodziliśmy uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego, a dziś przypada uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Podczas liturgii mszalnej słyszeliśmy o tym, jak Jezus ukazywał się swoim uczniom, rozmawiał z nimi i spożywał z nimi posiłki. Powołał ich na świadków swojego zmartwychwstania i posłał na cały świat. Dzisiaj wspominamy chwilę, kiedy Jezus przestał być widoczny dla swoich uczniów, ponieważ wstąpił do chwały niebieskiej. Nie odszedł jednak, lecz w inny sposób pozostaje obecny pośród nas. Posyła nam Ducha Świętego, spotyka się z nami w swoim słowie oraz podczas Najświętszej Ofiary. Nieustannie powinna nam towarzyszyć świadomość, że Jezus jest z nami przez wszystkie dni aż do końca świata.

​Każdego dnia Kościół Chrystusowy staje przed nowymi wyzwaniami, zadaniami i pytaniami. Nie może być mowy o stagnacji, ale rzeczywistość wspólnoty Kościoła ma wymiar dynamiczny. Duch Jezusa Chrystusa, Duch prawdy i pokoju, jest w Kościele przyczyną owej dynamiki. Tego, który posłał nam od Boga Pocieszyciela, Ducha Świętego, uwielbijmy i oddajmy Mu należną cześć dziękując za Jego zmartwychwstanie.

V NIEDZIELA WIELKANOCNA

W naszej codzienności często można spotkać wiele rzeczy, które mają znamię nowości. W ten sposób świat odwołuje się do pierwotnego oczekiwania człowieka, że nie wszystko musi być tak, jak do tej pory. Trudno się z tym nie zgodzić, skoro odnowa świata jest w pewnych momentach konieczna. Jako chrześcijanie wiemy, że nowości nie jesteśmy w stanie sprawić własną mocą, ostatecznie jest ona darem Boga. Uczestnicząc we Mszy św. nabieramy nowych sił życiowych, których źródłem jest Chrystus zmartwychwstały. On mówi do nas : Oto czynię wszystko nowe (drugie czytanie) oraz Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali ( Ewangelia). Oto zasada życia nowego stworzenia, a my wyznawcy Chrystusa, bierzemy na siebie odpowiedzialność za odnowę świata przez to, co mówimy, czynimy i kim jesteśmy.

​IV NIEDZIELA WIELKANOCNA - DOBREGO PASTERZA

W IV niedzielę wielkanocną Jezus jako Dobry Pasterz zaprasza nas do wspólnego spotkania Eucharystycznego. Stoimy przed mnóstwem rozmaitych ofert oraz możliwości i nie wiemy, na co się zdecydować. Czasami potrzebujemy kogoś, kto weźmie za rękę i wskaże właściwą drogę. Jezus Chrystus jest Dobrym Pasterzem. Jemu możemy zaufać , Jego śladem możemy pójść , pewni, że idzie przed nami. Prowadzi do pełni życia. pokazuje nam drogę miłości. Uwielbiajmy obecnego pośród nas Pana, który całej naszej rodzinie Bożej daje poczucie bezpieczeństwa.

III NIEDZIELA WIELKANOCNA
Przed dwoma tygodniami świętowaliśmy Wielkanoc, a dzisiaj można odnieść wrażenie, iż szara codzienność zupełnie nas pochłonęła. To samo doświadczenie było obecne w życiu uczniów Pańskich. Niedługo po Wielkanocy powrócili do swoich dawnych zajęć, jednak ich nocny połów na Jeziorze Tyberiadzkim okazał się niepowodzeniem. Wtedy doświadczyli obecności Zmartwychwstałego, który powiedział im, co powinni czynić, a ich praca zaczęła przynosić oczekiwane efekty. Czy zauważamy obecność Jezusa Chrystusa w naszym życiu i pracy - Tego, który wskazuje, co mamy robić ? Jezus Chrystus jest pośród nas, ponieważ zgromadziliśmy się w Jego imię, uwielbiając Go w naszej wspólnej modlitwie.

II NIEDZIELA WIELKANOCNA - CZYLI MIŁOSIERDZIA BOŻEGO
Bóg ma miłosierdzie dla nas, ludzi - oto centralne orędzie drugiej niedzieli, która kończy czas oktawy Wielkanocy. Nieustannie odczuwamy w życiu, że jesteśmy zdani na miłosierdzie, ponieważ często zderzamy się z własnymi ograniczeniami, ponosimy klęski, jesteśmy rozczarowani i niezadowoleni. Czasami czujemy się bezsilni, zmęczeni, wypaleni. Jesteśmy bezradni, gdy nasza ziemska wędrówka dobiega końca. Miłosierdzie Boże dotknęło nas w Jezusie Chrystusie, abyśmy mieli życie. Niech ta prawda mobilizuje nas do uwielbienia Boga bogatego w miłosierdzie.