Ogłoszenia duszpasterskie

I NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU
Mamy świadomość, że każde oddalenie się od Boga prowadzi na drogi zła. Pragniemy powierzyć się Jezusowi Chrystusowi, aby swoją mocą uzdalniał nas do permanentnego opowiadania się po stronie dobra. Okres przygotowania paschalnego to doskonały czas do refleksji i podjęcia decyzji, aby nadać własnemu życiu właściwy kierunek.

​VII NIEDZIELA ZWYKŁA
Jeśli na serio potraktujemy słowa Pana Jezusa z dzisiejszej Ewangelii: Kto cię uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi ! ( ... ) Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują ! (Mt 5, 39, 44), wówczas zaczniemy współpracować na rzecz lepszego i spokojniejszego świata. Niech nas w tym umacnia owocny udział w liturgii eucharystycznej.

​VI NIEDZIELA ZWYKŁA

W Kazaniu na Górze Jezus prezentuje swoje wytyczne i jasno precyzuje oczekiwania. Jego program osiąga swoje apogeum w miłości bliźniego. Pan nam daje siłę i odwagę, abyśmy innych nie tylko traktowali sprawiedliwie, lecz wychodzili im na spotkanie z miłością. Jezus daje nam przykład takiej postawy : nie tylko sądził ludzi według sprawiedliwości, lecz wybaczał winy, udzielał przebaczenia i okazywał grzesznikom miłosierdzie.

V NIEDZIELA ZWYKŁA
Jezus przypomina o naszej tożsamości : Wy jesteście solą ziemi. Wy jesteście światłem świata ( Mt 5, 13a . 14a ). Ta prawda przypomina, iż ponosimy współodpowiedzialność za losy Kościoła i świata. Tę różnorodną w swojej formie służbę Bogu i ludziom wzmocnijmy poprzez słuchanie słowa Bożego i pełny udział w Ofierze Bożego Baranka.

ŚWIĘTO OFIAROWANIA PAŃSKIEGO
W świątyni jerozolimskiej starzec Symeon bierze Dzieciątko w ramiona i wyznaje : Moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów ( Łk 2, 30 - 31 ). My także wyznajemy, że Jezus Chrystus jest Zbawicielem świata, Światłością oświecającą ludzkie życie i przynoszącą radość. Bądźmy gotowi - jak Symeon i Anna - przyjąć Go do swoich serc.

III NIEDZIELA ZWYKŁA
Jako wspólnota ludzi w wielu sprawach się różnimy: mamy swoją historię, własne nadzieje, osobiste radości oraz indywidualne porażki. Pomimo wszelkich odmienności łączy nas wiara w Boga Trójjedynego. Prośmy zatem - na zakończenie Tygodnia modlitw o jedność chrześcijan - o ducha jedności wyrażającego się w wielu płaszczyznach.

II NIEDZIELA ZWYKŁA

Jan Chrzciciel wskazuje na Jezusa mówiąc : Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata (J 1, 29). To zdanie jest powtarzane w czasie każdej Mszy świętej, która urzeczywistnia ofiarę prawdziwego Baranka paschalnego. Pełni nadziei wyczekujemy również Godów Baranka, na które zostaniemy kiedyś zaproszeni. Uwielbiajmy Syna Bożego obecnego w znakach świętej liturgii i prośmy o dar miłosierdzia.

ŚWIĘTO CHRZTU PAŃSKIEGO
Jezus staje pośród rzeszy ludzi, którzy przybyli nad wody Jordanu, aby przyjąć chrzest pokuty. On będąc bez grzechu, solidaryzuje się z grzesznym człowiekiem, biorąc na siebie całą winę, którą raz na zawsze gładzi na drzewie krzyża. Przez chrzest otrzymaliśmy udział w Jego zbawczym dziele i zostaliśmy przyjęci do grona dzieci Bożych.

II NIEDZIELA PO NARODZENIU PAŃSKIM
Pan Bóg dotyka świat i nasze życie swoim Słowem. To jest Jego droga wyjścia na poszukiwanie zagubionego człowieka. W czasie liturgii - także dzisiejszej II niedzieli po Narodzeniu Pańskim - słyszymy Jego Słowo. Ono jest objawieniem Bożej miłości, która stała się motywem przyjścia na ziemię Syna Człowieczego.

​ŚWIĘTO ŚWIĘTEJ RODZINY: JEZUSA, MARYI I JÓZEFA
Święta Rodzina jest dla nas wzorem godnym naśladowania, aby w naszych wspólnotach rodzinnych dominowała miłość. Potrzeba nam świętych rodzin, które świadectwem życia potrafią odeprzeć wszelkie próby podważenia wartości wspólnoty rodzinnej. Jako wspólnota Kościoła jesteśmy rodziną Bożą, jesteśmy zatem wezwani do wspomagania siebie na drodze do świętości.

IV NIEDZIELA ADWENTU

Pan Bóg jest wciąż z nami ( Emmanuel ). Ta prawda stanowi treść 4 niedzieli adwentu. W każdej celebracji Eucharystii doświadczamy spotkania z Tym, który jest z nami, chce być pośród nas, pragnie być obecny w tym świecie i dla tego świata, aby go przemieniać. Otwórzmy nasze serca i umysły, by owocnie uczestniczyć w tym darze zbawienia.

III NIEDZIELA ADWENTU
W kondycję ludzkiego życia wpisane jest oczekiwanie, czekamy na wiele rzeczy, wydarzeń , osób ... Czy przeżywamy życie w duchu oczekiwania na przyjście Pana ? Ono winno być naznaczone poczuciem radości, o czym przypomina liturgia 3 niedzieli adwentu zwanej Gaudete ! Pan wciąż przychodzi, a nasze spotkanie z Nim teraz się urzeczywistnia.

​II NIEDZIELA ADWENTU
UROCZYSTOŚĆ NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY

I NIEDZIELA ADWENTU
Rozpoczynamy czas adwentu, w którym Kościół nie tylko spogląda na przyjście Jezusa w tajemnicy Narodzenia, ale uwaga skupiona jest także na powtórnym Jego przyjściu na końcu czasów. Nasze życie rozgrywa się między dwoma decydującymi wydarzeniami w dziejach. Pan przybędzie, a my wychodzimy Mu na spotkanie. Każda Eucharystia jest naszym spotkaniem z Tym, który ciągle przychodzi.