XXIV NIEDZIELA ZWYKŁA

ODPUST KU CZCI NAJŚWIĘTSZEGO IMIENIA MARYI - W RUDNIKU

Bóg o nikim nie zapomina i nikogo nie przekreśla. Swoją szczególną troską otacza tych, którzy błądzą. Nie pozostawia ich na pastwę losu, lecz zawsze o nich pamięta. Wielką radość sprawia Mu, gdy odnajdzie się każdy zaginiony. Bóg postępuje z nami jak miłosierny Ojciec, okazując serce wszystkim ludziom. Zawierzmy Mu się również wtedy, kiedy obraliśmy złą drogę, ponieważ Bóg jest gotowy przebaczyć nam naszą winę, jeśli wyrażamy żal i pragniemy poprawy.

XXIII NIEDZIELA ZWYKŁA
Usłyszeliśmy głos Jezusa Chrystusa wzywający nas do pójścia za Nim, w Jego imię zebraliśmy się na niedzielnej liturgii. Jesteśmy gotowi, aby słuchać Jego słowa i karmić się Chlebem eucharystycznym. Ta decyzja niesie za sobą konsekwencje dla naszego życia : chodzi o to, by je prowadzić, naśladując we wszystkim Pana. Podczas sprawowania Eucharystii wejdźmy we wspólnotę z Nim i nawzajem ze sobą, aby odważnie pójść Jego śladem oraz kształtować naszą codzienność zgodnie z wyznawaną wiarą.

XXII NIEDZIELA ZWYKŁA

W dniu Pańskim gromadzimy się na Mszy świętej, gdzie Jezus Chrystus jest obecny pośród nas. Wraz z Nim stajemy przed Bogiem, naszym Ojcem, wspólnie z aniołami i świętymi, którzy żyją już w chwale niebios. Ponadto jednoczymy się ze wszystkimi, którzy wszędzie na świecie gromadzą się wokół Pana. To prawdziwe szczęście móc zająć miejsce w tej wielkiej społeczności, nawet jeżeli jest najniższe. Z radością i wdzięcznością uwielbijmy naszego Gospodarza w Jego własnym domu.

Czy będziemy zbawieni? Kto dostąpi Królestwa niebieskiego? Czy te pytania mają dziś dla nas znaczenie? A może jest dla nas oczywiste, że tam będziemy? Dążenie człowieka do zaplanowania i zabezpieczenia się na przyszłość nie ma racji bytu w sprawach wiary, która stanowi ciągłe zadanie wchodzenia w relacje z Bogiem i ludźmi. Z tą świadomością gromadzimy się na niedzielnej Mszy świętej. Jesteśmy pełni radości z powodu obietnicy Jezusa, że przy stole w Królestwie Bożym zasiądą ludzie ze wszystkich stron świata. Mamy nadzieję, że dla nas jest tam przygotowane przez Pana miejsce.

XIX NIEDZIELA ZWYKŁA
Nie bój się mała trzódko ! - te słowa pocieszenia płynące od Jezusa wydają się bardzo adekwatne do naszych czasów. Na tym świecie niejedna wspólnota wyznawców Chrystusa była i jest często bezbronną mniejszością. Jednakże do wierzących należy przyszłość Królestwa Bożego, dlatego, że oni w pełni pojmują świat tu i teraz. Radosne oczekiwanie, a nie pełne lęku zmartwienie, jest znakiem rozpoznawczym wspólnoty chrześcijańskiej. Również dzisiejsza niedziela to czas czuwania i bycia gotowym na powtórne przyjście Pana.

XVII NIEDZIELA ZWYKŁA
Bywa, że mamy kłopot z praktykowaniem modlitwy. Z uczniami Jezusa było podobnie, skoro prosili : Panie naucz nas się modlić. Za wzór Jezus podał im słowa modlitwy Ojcze nasz .Bóg jest naszym Ojcem żyjącym nie gdzieś w oddali, ale jest bliżej nas niż my samych siebie ( św. Augustyn ). To Jemu mamy okazję całkowicie się powierzyć ze wszystkimi troskami, lękami i problemami. Skorzystajmy z Jezusowego zaproszenia i zapewnienia: Proście, a będzie wam dane.

XVI NIEDZIELA ZWYKŁA

Wszyscy potrzebujemy czasu na refleksję oraz regenerację ciała i umysłu. Codziennie bowiem pochłania nas mnóstwo spraw, musimy spełnić wiele oczekiwań, niejednokrotnie w stresie i pośpiechu. Uczestnicząc w liturgii mamy okazję zastanowić się nad tym, co istotne w życiu i znaleźć spokój, gdyż przychodzi do nas kochający Bóg. Powierzmy Mu siebie w czasie sprawowanej Eucharystii. On pragnie obdarzyć nas radością i pokojem, a także wskaże to, co rzeczywiście jest dla nas konieczne. Zatem mamy szansę, by w spotkaniu z Panem znów w pełni odnaleźć siebie i na nowo odkryć sens życiowego powołania.

XV NIEDZIELA ZWYKŁA
Podczas ferii i urlopów wielu ludzi ma możliwość poznawania innych krajów i odmiennych kultur, spotykania nowych ludzi. Pewne sprawy i zwyczaje istniejące w obcych stronach, mogą wydawać się dziwne. Czy ludzi, których spotykamy w nieznanych nam miejscach i obcych państwach, możemy nazwać naszymi bliźnimi ? Bliźni to nie tylko przyjaciel czy życiowy partner, krewny czy znajomy; bliźnimi nie są jedynie mieszkańcy mojej miejscowości lub osiedla. Bliźnim jest każdy, kogo spotykam, zwłaszcza człowiek oczekujący pomocy. Teraz spotykamy się z Jezusem Chrystusem w Jego słowie i podczas świętej Uczty. Niech On doda nam sił, gdy na naszej drodze staną ci, którzy potrzebują naszej bezinteresownej miłości.