​XXII NIEDZIELA ZWYKŁA
W życiu człowieka były czy nadal są sytuacje, które wymagają podjęcia decyzji odnośnie do powołania i jego realizacji. Pamiętając o tym mamy nadzieję, że Bóg chce nam towarzyszyć na tej drodze i wskazywać właściwy kierunek. Niech uczestnictwo w liturgii wzmocni w nas potrzebę osobistego zaproszenia Pana Boga na świadka naszego modelu myślenia, wypowiadanych słów, czynionych gestów i podejmowanych czynów.

XX NIEDZIELA ZWYKŁA
Żyjemy w oczekiwaniu na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa i mamy świadomość, że na ziemi nie posiadamy trwałego domu. Bóg przygotował dla nas niewidzialne dobra. Uczestnicząc w liturgii eucharystycznej Bóg pragnie wlać w nasze serca gorejącą miłość ku sobie , abyśmy miłując Go we wszystkim i ponad wszystko, otrzymali obiecane dziedzictwo, które przewyższa wszelkie pragnienia.

XVIII NIEDZIELA ZWYKŁA
Gromadzimy się na Eucharystii, by dziękować i uwielbiać Boga za wszystko, co od Niego otrzymujemy. On dostrzega nasze potrzeby, które pragnie zaspokajać. Przenika naszą codzienność i umacnia nas w słabościach. Także dziś, w 18 niedzielę zwykłą, staje pośród nas jako Bóg zatroskany o ludzkie losy i chce nas pokrzepić swoim słowem oraz posilić swoim Ciałem. W duchu wiary odpowiedzmy Bogu na Jego zaproszenie i bądźmy aktywnymi uczestnikami zgromadzenia liturgicznego.

XVII NIEDZIELA ZWYKŁA

Racz dać Twemu słudze serce rozumne do rozróżniania dobra od zła ( por. Krl 3, 9). Z tej skierowanej do Boga prośby Salomona bije mądrość. Ona jest darem Bożym, który otrzymuje każdy, kto o niego prosi. To drogocenny skarb, klarowny drogowskaz naszej ziemskiej wędrówki,, która prowadzi bezpiecznie do prawdziwego życia. Słowo Boże 17 niedzieli zwykłej sięga w głąb tajemnicy Bożej i przekazuje mądrość o człowieku. Zechciejmy z tego daru skorzystać, uczestnicząc owocnie w liturgii eucharystycznej.

XVI NIEDZIELA ZWYKŁA
Jezus Chrystus ukazał nam, jak dalece Bóg staje się przyjacielem człowieka. Jeśli chcemy Go naśladować, musimy odznaczać się wielką otwartością także w relacji do tych osób, które naszym zdaniem podążają złą drogą. Bóg bowiem budzi w nas nadzieję, że udziela grzesznikom łaski nawrócenia, przebaczenia i pojednania. To nie my, ale On będzie sądził - z mocą i cierpliwością, wyrozumiałością łagodnością, mądrością i miłosierdziem.