News

II NIEDZIELA ZWYKŁA

W okresie Bożego Narodzenia uroczyście obchodziliśmy tajemnicę wcielenia Jezusa Chrystusa i Jego objawienie się ludziom. Uwielbienie i radość z powodu daru wspólnoty z Bogiem, rozbrzmiewa także w liturgii pierwszych niedziel okresu zwykłego. Każdy człowiek i wszystkie narody są zaproszeni do tego, by stanowić wielką rodzinę Boga i Jego dzieci być dla siebie nawzajem braćmi i siostrami. Niech nas w tym zadaniu wspomaga Boże błogosławieństwo, będące owocem uczestnictwa w Eucharystii.

ŚWIĘTO CHRZTU PAŃSKIEGO

W niedzielę po uroczystości Objawienia Pańskiego, świętujemy fakt Jezusowego chrztu w wodach Jordanu. Oba wydarzenia są ze sobą związane, gdyż chrzest także był objawieniem Chrystusa : Syn Boży objawił się publicznie i rozpoczął jawną działalność po długim okresie ukrytego życia w Nazarecie. Podczas chrztu udzielanego przez Jana Chrzciciela, Bóg przedstawił Jezusa jako swojego umiłowanego Syna i napełnił Go Duchem Świętym. Również my zostaliśmy ochrzczeni i staliśmy się członkami Kościoła Chrystusowego, córkami i synami Boga Ojca, powołanymi do składania świadectwa o Nim we współczesnym świecie. Z wdzięcznością wspomnijmy swój własny chrzest i uwielbijmy naszego Pana.

UROCZYSTOŚĆ OBJAWIENIA PAŃSKIEGO - TRZECH KRÓLI

Mędrcy ze Wschodu przybywają jako reprezentanci ludów pogańskich, aby złożyć pokłon Jezusowi - Królowi królów. Pismo święte zwraca uwagę, że przez chrzest wszyscy otrzymaliśmy godność królewską: Jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym. ( 1 P 2, 9 ). Mając świadomość naszej tożsamości dzieci Bożych, przyłączamy się do wędrówki trzech mędrców zdążających do Betlejem, by oddać cześć narodzonemu Synowi Bożemu.

ŚWIĘTO ŚWIETEJ RODZINY : JEZUSA MARYI I JÓZEFA
Dziś przypada święto Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Jozefa. Mamy naszą, polską tradycję świętowania Narodzenia Pańskiego w gronie swoich bliskich. Doskonale zdajemy sobie sprawę, że współczesna rodzina często musi stawić czoła potężnym zagrożeniom. Dobrze zatem, abyśmy raz jeszcze spojrzeli na wspólnotę Jezusa, Maryi i Józefa, która też przeżyła trudne sytuacje. Święta Rodzina z Nazaretu niech będzie dla nas przykładem pokonywania przeciwności losu siłą wiary i zaufania Bogu. Ufając że Bóg wspiera swoją miłością i towarzyszy również naszym rodzinom, uwielbijmy Pana Jezusa Chrystusa obecnego pośród nas w znakach świętej liturgii.

ODWIEDZINY DUSZPASTERSKIE - PLAN

W nadchodzących dniach będziemy sobie życzyć radosnych, pełnych pokoju świąt Narodzenia Pańskiego. Wyraża się w tym nasza tęsknota za pokojem w nas samych, w naszych rodzinach, w naszej Ojczyźnie i na całym świecie. Odczuwamy przy tym że własnymi siłami nie potrafimy zaprowadzić pokoju w sobie i naszym otoczeniu. Mamy więc Boże orędzie niosące pocieszenie. W duchu adwentowego oczekiwania wychodzi naprzeciw Ktoś, kto chce być z nami, kto działa w nas swoją mocą i kto jest prawdziwym pokojem. Uwielbiajmy obecnego pośród nas Jezusa Chrystusa znającego ludzkie tęsknoty, który obdarza świat pokojem i zbawieniem.

III NIEDZIELA ADWENTU
Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się ! Pan jest blisko ! (Flp 4, 4 - 5). Od wieków trzecia niedziela adwentu nazywa się Gaudete. Dzisiaj owo wezwanie do radości skierowane jest do każdego człowieka. Duch radości i pokoju może być fundamentem naszego życia we wszystkich codziennych troskach i kłopotach. Pan Bóg uzdalnia nas do rozpoznawania Jego woli oraz rozumienia naszego życia, które ma być pełne odpowiedzialności aż do dnia, kiedy Jezus Chrystus przyjdzie powtórnie.

II NIEDZIELA ADWENTU
Dzisiejsza liturgia słowa napełnia nas ufnością i kieruje wzrok ku przyszłości. Liturgia eucharystyczna jest objawieniem Bożej sprawiedliwości, miłosierdzia, radości i pokoju. To światło nadziei w świecie, gdzie ma miejsce tyle katastrof, wojen, dramatów i rozlega się sporo hiobowych wieści. Bóg jest naszą przyszłością, ponieważ jako zwycięzca śmierci i cierpienia, zapewnia nas : Wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże ( Łk 3, 6 ) . Doświadczamy łaski zbawienia już teraz, bowiem Jezus Chrystus obiecał nam swoją obecność, gdy gromadzimy się w Jego imię.

I NIEDZIELA ADWENTU
Rozpoczynamy adwentowy czas oczekiwania i przygotowania na przyjście Syna Bożego. Przygotujcie drogę Panu - usłyszymy w dzisiejszej liturgii słowa. On przybędzie nie tylko w tajemnicy swego wcielenia, ale także w dniu paruzji. Jesteśmy zaproszeni, aby poprzez modlitwę i zachowanie postawy czujności przygotowywać się na przybycie Boga, który ciągle przychodzi.

UROCZYSTOŚĆ JEZUSA CHRYSTUSA KRÓLA WSZECHŚWIATA

W ostatnią niedzielę roku liturgicznego przypada uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. On jest prawdą w słowie i czynie, zawsze opowiada się po jej stronie, nawet wtedy, gdy jest ona dla ludzi niewygodna i wymagająca. Jego królestwo nie ma ziemskich korzeni, ale jest darem nieba. Uczestnicząc w Eucharystii mamy świadomość bycia ludem Bożym, którego Chrystus jest Panem i Królem.

XXXIII NIEDZIELA ZWYKŁA
Liturgia ostatnich dni roku kościelnego, przypomina o przemijalności ziemskiego życia i rzeczach ostatecznych człowieka. Koncentrujemy uwagę na powtórnym przyjściu Chrystusa w dniu paruzji. Każdy udział w Eucharystii jest wyglądaniem naszego Odkupiciela, gdyż głosimy Jego śmierć, wyznajemy Jego zmartwychwstanie i oczekujemy Jego przyjścia w chwale. Uwielbiajmy obecnego pośród nas Jezusa, którego słowa nigdy nie przeminą.

XXXII NIEDZIELA ZWYKŁA
NARODOWE ŚWIĘTO NIEPODLEGŁOŚCI
Uczestnicząc w liturgii eucharystycznej, doświadczamy obecności pośród nas Jezusa jako Sługi. Całkowite otwarcie się przed Nim, przyjęcie Jego miłości, zawierzenie się Jemu we wszystkim, ma swoje konsekwencje dla kształtu naszej egzystencji. Oddając się Bogu, nie musimy z lękiem kurczowo trzymać się ziemskich dóbr albo polegać tylko na sobie. Naszą codzienność wiążemy z Jezusowym ofiarowaniem życia Bogu Ojcu.

XXXI NIEDZIELA ZWYKŁA

Miłość jest centrum życia Jezusa i głoszonego przez Niego orędzia. Jej istota nie oznacza egoistycznego zachowania, lecz ma być wyrazem odpowiedzialnego traktowania własnych obowiązków oraz cudzych zadań. Miłość wobec bliźniego nie może być niczym wymuszona, warunkowa i nie powinna być spełniana pod żadną presją. Kiedy ukochani przez Boga będziemy potrafili zaakceptować siebie i naszych bliźnich, wtedy zaczniemy wzrastać w miłości Bożej.

UROCZYSTOŚĆ ROCZNICY POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA WŁASNEGO

​XXIX NIEDZIELA ZWYKŁA

Współczesne społeczeństwo cechuje się między innymi wielkim wachlarzem pełnionych usług. Wiele osób żyje z ich doświadczenia. Można odnieść wrażenie, że pełnienie usługi nie jest celem, ale środkiem do wspinania się coraz wyżej po kolejnych szczeblach kariery. Pan Jezus daje nam jasny model usługiwania, zupełnie odwracając drabinę kariery : pierwsze miejsce jest zawsze na dole. Uczeń Chrystusa kroczący Jego drogami, ma być zawsze gotowy do usługiwania innym.